Passie!
Sinds de groepsbijeenkomst op de A1 was er iets wezenlijk veranderd in de manier waarop ik in de auto zat. Ik hield altijd van autorijden en reed zonder moeite overal en nergens en naar toe; wekelijks naar Zwolle, een dagje op stap, op visite of op vakantie en zelfs met de aanhanger … ik deed het. Ik had zelfs ooit eens een cursus rijden met de caravan gedaan; hilarisch was het moment dat ik de caravan zonder blikken of blozen achteruit inparkeerde en dat nog zonder haperingen ook. De kerels met open mond van verbazing en ik met een grote grijns op mijn gezicht. Ik moest er wat mee, want hoewel - én tegelijkertijd omdat - we aan de rand van het buitengebied en bij de grens woonden, betekende dat ook dat we toch echt wel regelmatig met de snelweg te maken hadden. Ik weigerde ook om de snelweg van mij te laten winnen dus pakte ik zo ongeveer alles aan om mijn angst te overwinnen: Ik nam rijlessen, reed alleen over de snelweg en ook over de plek van het ongeval; letterlijk ook … op de l